ظرفیت بیرون کشیدگی (Pullout ) یک مسلح کننده عبارت است از: نیروی کشش نهایی که موجب لغزشِ رو به بیرون مسلح کننده در داخل توده خاک مسلح می شود. روابط مختلفی در طراحی برای تعیین مقاومت بیرون کشیدگی وجود دارند؛ اما از آنجایی که از ضرایب برهم­کنش گوناگونی استفاده می شود ، مقایسه­ ی عملکرد بیرون کشیدگی مسلح کننده های مختلف با هم اندکی دشوار است. 

رابطه کلی محاسبه ظرفیت بیرون کشیدگی (Pr ) به صورت زیر است:

 که در آن:

Le C = سطح کل مسلح کننده پشت گوه گسیختگی در واحد عرض= دو برابر طول موثر

*F= ضریب مقاومت بیرون کشیدگی 

 α= ضریب اصلاح مقیاس (برای درنظرگیری کاهش تنش غیرخطی در طول مدفون مسلح کننده های انبساط پذیر(ژئوگریدها)؛ برای مسلح کننده فلزی این ضریب عموما 1 و برای ژئوسنتتیک ها بین 0.6 تا 1 در نظر گرفته می شود) 

σ’v  = تنش موثر قائم درسطح مشترک خاک و مسلح کننده   

 ضریب *F از آزمایش و یا روابط تجربی بدست می آید. کلی ترین صورت آن عبارت است از: حاصل جمع مقاومت پَسیو و مقاومت اصطکاکی. 

 برای ژئوسنتتیک ها مقاومت بیرون کشیدگی مبتنی بر کاهشی در اصطکاک خاک است که این کاهش با ضریبی تحت عنوان ضریب برهمکنش Ci اعمال می شود. در نبود داده های آزمایشگاهی، مقدار F برای ژئوسنتتیک از رابطه محافظه کارانه F=2/3 tanϕ بدست می آید.

Source: NHI10024